en de weg ernaar toe, waarop ik je graag begeleid.
Een van de meest essentiële levensbehoeften van de mens is, het gevoel hebben echt te mogen bestaan, er echt bij te mogen horen.
De verbinding voelen met onze familie en onze voorouders, met moeder aarde, met vrienden, collega’s, leidinggevenden en medewerkers enz…
Wanneer we de verbinding voelen en het stroomt, dan zit het goed! Dan ervaren we levenskracht en het plezier om samen te zijn, verbonden vanuit het hart.
Soms wil het echter niet lukken en hebben we het gevoel er niet echt bij te horen.
Dit gevoel kan de overhand nemen en ons onmiddellijk bij de angst brengen om alleen te zijn. Een diepe angst die gerelateerd is met doodsangst. Deze angst maakt dat we in overlevingsmodus gaan en vanuit onze onbewuste beperkingen gaan leven.
Negatieve gedachten en gevoelens nemen de bovenhand.
Ze nemen langzaam de natuurlijke vreugde en levenskracht weg, op onbewust niveau, we hebben er geen besef van.
Door deze patronen grondig aan te pakken kan er heel wat veranderen.
Op je weg hiernaartoe begeleid worden maakt een verschil…De relatie met jezelf verhelderen en inzetten op zelfbewustzijn en onvoorwaardelijke liefde voor jezelf.
- Een diep contact met de natuur en moeder aarde vanuit de Inca-wijsheid.
- Door de drum, mijn stem en energetisch werk werken we blokkades los.
- Intuïtief systemisch werk om verstoringen en verstrikkingen met het familiesysteem aan te pakken en die je stap voor stap vrijmaken van ongezonde verstrikkingen.
- Systemisch traumawerk.
- Energetisch en lichaamswerk.
- Stress-release oefeningen die inzichten brengen over de stresssituaties.
- Het ombuigen van onbewuste negatieve overtuigingen en negatieve gedachten over jezelf, je medemens en de wereld.
- Hooggevoeligheid in zijn grote kracht kunnen neerzetten.
De opvoeding die een kind ontvangt van zijn ouders en andere opvoeders vormt zijn gedachten- en overtuigingenpatronen. De cultuur, de waarden en normen die binnen gezin leven worden de ‘normaal’ van het kind. Mooi wanneer het constructief is, moeilijk als er binnen die cultuur meer destructieve vormen zijn. Deze negatieve vormen worden meestal onbewust door de ouders geleefd en zijn ook voor hen overgeërfde patronen, onzekerheden en angsten.
Het kind neemt ook de invloeden van leraren, godsdiensten en de maatschappelijke cultuur over, zowel dat wat het leven bekrachtigd als het beperkende.
Het familiesysteem waarbinnen je geboren bent geeft overlevingspatronen door, onbewust.
We zien allemaal wel een bepaald gedrag in onszelf dat we bij onze ouders herkennen.
Overlevingsmechanismen zijn meestal erfenissen van onze voorouders die heel moeilijke tijden hebben beleefd. Denk maar aan de twee wereldoorlogen en wat je grootouders en overgrootouders hebben moeten doen om samen met hun kinderen te kunnen overleven. Het doorstaan van bedreigingen, geweld, hongersnood, zonen die naar het front werden gestuurd, dochters die werden verkracht, ziektes… Allemaal gebeurtenissen die letterlijk een indruk maken in het menselijk lichaam, in het brein. Het zijn trauma’s die we nog steeds met z’n allen verwerken.
Onbewust, maken we er in ons leven ons eigen verhaal mee. Vanuit het verlangen tot verbinding komen we stap voor stap bij een open hart. Een hart dat los van oordeel voor zichzelf en anderen, aarde en hemel verbindt, een hart dat in deze tijd mee het verschil maakt.